تب مالت یا بروسلوز
بیماری تب مالت یا بروسلوز یک عفونت باکتریایی است که از حیوانات به انسان منتقل میشود. افراد معمولا با مصرف لبنیات خام یا غیر پاستوریزه به این بیماری دچار میشوند. در برخی مواقع باکتری های عامل تب مالت ممکن است از طریق هوا یا تماس مستقیم با حیوانات آلوده نیز سرایت پیدا کنند. درمان این بیمار ممکن است از چند هفته تا چندین ماه زمان ببرد و در این حین این عارضه میتواند دوباره تشدید شود. تب مالت مشکلی نیست که سبب مرگ بسیاری از افراد شود اما بهتر است علائم و نحوه انتقال آن را بدانید تا بتوانید از تشدید و بروز آن پیشگیری کنید.
نشانه ها
علائم بیماری تب مالت مشابه بیماری آنفولانزاست و پس از ورود باکتری از چند روز و تا چند ماه ممکن است تا بروز علائم آن طول بکشد. در زیر، این نشانه ها را برای شما ذکر کرده ایم:
- تب
- لرز
- خستگی و احساس ضعف
- سر درد
- کاهش اشتها
- عرق کردن
- از دست رفتن قوای جنسی
- درد در مفاصل
- التهاب مفاصل (آرتریت)
- آرتریت مفصل های محل اتصال لگن و ستون فقرات (ساکروایلئیت)
- التهاب پوشش داخلی حفره های قلب (اندوکاردیت)
- آرتریت مفصل های ستون فقرات (اسپوندیلیت)
- درد ماهیچه ها
- عفونت کلیه
- تورم غدد لنفاوی
- درد شکم
همانطور که گفته شد این علائم میتوانند چند ماه از بین رفته و دوباره عود کنند. از طرفی تشخیص بیماری بروسلوز به علت تشابه علائم آن با آنفولانزا دشوار است. در نتیجه بهتر است با انجام آزمایش هایی، از ابتلا به این بیماری اطمینان پیدا کرد.
راه های انتقال
بیماری تب مالت میتواند بسیاری از حیوانات وحشی و اهلی را مبتلا کند؛ از جمله:
- گاو
- گوسفند
- بز
- شتر
- خوک
- گراز وحشی
- آهو
- سگ (مخصوصا سگ های شکاری)
- گوزن شمالی
- گاو میش
و…
نوعی از تب مالت نیز قادر است فوک ها، گراز دریایی و نهنگ های خاصی را درگیر کند. این باکتری میتواند از طریق روش های زیر از حیوانات به انسان سرایت کند:
مصرف لبنیات خام: رایج ترین راهی که باکتری بروسلا میتواند به انسان منتقل شود، استفاده از لبنیات خام و غیر پاستوریزه و خوردن گوشت خام یا نیم پز حیوانات میباشد.
استنشاق هوای آلوده به باکتری: این باکتری به آسانی در هوا پراکنده میشود. تنفس این هوا، به خصوص توسط شکارچیان، کشاورزان، کارکنان کشتارگاه و تکنسین های آزمایشگاه میتواند آنها را آلوده کند.
تماس مستقیم با مایعات آلوده: لمس خون، مایع منی یا جفت حیوان آلوده به باکتری بروسلا میتواند از طریق هرگونه زخم یا بریدگی به جریان خون شما وار شده و شما را به بیماری تب مالت مبتلا کند. اما از آنجایی که لمس و تماس عادی با حیوانات و بازی با آنها منجر به انتقال این عفونت نمیشود، معمولا افراد از حیوانات خانگی خود این بیماری را دریافت نخواهند کرد. اما با این وجود کسانی که سیستم ایمنی آنها ضعیف است، باید حتی الامکان از تماس با حیوانات آلوده پرهیز کنند. تب مالت معمولا از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود؛ اما در مورد بانوان این بیماری میتواند در زمان به دنیا فرزند یا از طریق شیر مادر، به فرد منتقل شود.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟
بیماری تب مالت در برخی مناطق بیشتر شایع است:
- آسیا
- آفریقا
- خاورمیانه
- اروپای شرقی
- کارائیب
- مکزیک، آمریکای جنوبی و مرکزی
- کشورهای پرتغال، اسپانیا، ترکیه، ایتالیا، یونان و جنوب فرانسه
همچنین افرادی که در برخی مشاغل، فعالیت دارند، بیشتر از بقیه افراد در معرض ابتلا به بروسلوز قرار میگیرند. مانند:
- دامپزشکان
- دامداران
- کارکنان کشتارگاه
- شکارچیان
- میکروبیولوژیست ها
عوارض
بیماری تب مالت میتواند قسمت مختلف و بسیاری از بدن شما را درگیر کرده و عوارضی را ایجاد کند. در زیر این مشکلات احتمالی را برای شما شرح داده ایم:
التهاب پوشش داخلی حفره های قلب یا اندوکاردیت: یکی از جدی ترین عوارض بروسلوز، اندوکاردیت است. این مشکل در صورت درمان نشدن، باعث آسیب به دریچه های قلب شده یا آنها را از بین ببرد. علت مرگ و میر ناشی از تب مالت نیز اغلب همین مورد است.
آرتروز: التهاب مفاصل همراه با درد، سفتی، تورم، به ویژه در زانو، لگن، مچ دست، پا و ستون فقرات. آسیب هایی چون التهاب مفصل های ستون فقرات یا اسپوندیلیت و التهاب مفصل های محل اتصال لگن و ستون فقرات یا ساکروایلئیت میتواند ماندگار باشد و به سختی درمان شود.
التهاب و عفونت بیضه ها: باکتری های بروسلا میتوانند لوله های پیچ خورده ذخیره ساز اسپرم را به عفونت مبتلا کنند. این عفونت میتواند به خود بیضه منتقل شده و تورم و درد شدیدی را ایجاد کند.
التهاب و عفونت کبد و طحال: یکی دیگر از عوارض بیماری بروسلوز، التهاب و بزرگ شدن بیش از اندازه طحال و کبد است.
عفونت سیستم عصبی مرکزی: این مورد بیماری های خطرناک و تهدید کننده ای مانند التهاب مغز (آنسفالیت) و التهاب غشای اطراف مغز و نخاع (مننژیت) را شامل میشود.
تشخیص
از آنجایی که علائم بیماری تب مالت به بیماری آنفولانزا شباهت دارد، پزشک ممکن است آزمایش هایی را در حوزه های زیر انجام دهد:
- کشت خون
- کشت ادرار
- کشت مغز استخوان
- آزمایش مایع مغزی نخاعی
- آزمایش آنتی بادی برای بروسلوز
اگر احساس میکنید به علائمی مشابه بیماری آنفولانزا درگیر هستید، باید سریع تر به پزشک مراجعه کنید. نیازی نیست که حتما در طی روزهای گذشته در معرض حیوان یا مواد آلوده ای قرار گرفته باشید. زیرا همانطور که توضیح دادیم، بروز این بیماری میتواند مدتی طولانی، زمان ببرد. حتی اگر تماس شما چندین ماه قبل اتفاق افتاده باشد.
درمان
بیماری تب مالت، مشکلی است که میتوان آن را با آنتی بیوتیک رفع کرد. همچنین امکان دارد که پزشک برای شما داروهایی مانند ریفامپین و داکسی سایکلین را تجویز نماید. طبق توصیه پزشک این داروها معمولا 6 تا 8 هفته استفاده میشوند. در پیش گرفتن درمان در این مدت زمان طولانی، به دلیل توانایی زنده ماندن این باکتری در سلول های بدن انسان است. به همین دلیل بهتر است ابتدا به طور قطعی آن را تشخیص دهید. همچنین بانوان باردار و افراد مبتلا به سرکوب سیستم ایمنی، بهتر است در این مورد با یک متخصص بیماری های عفونی مشورت نمایند.
پیشگیری
- لبنیات غیر پاستوریزه و خام را استفاده نکنید.
- گوشت را بطور کامل بپزید. از خوردن گوشت نیم پز نیز اجتناب کنید.
- اگر شغل شما به گونه ای است که با حیوانات سر و کار دارید (مانند مشاغل نام برده شده)، هنگامی که قصد دارید حیوانی را لمس کنید، مانند تماس با حیوان بیمار، در حال زایمان، جسم مرده و هرگونه بافت حیوانی، از دستکش های لاستیکی استفاده نمایید.
- در محیط های کاری پر خطر، به اصول ایمنی توجه کنید. بطور مثال در آزمایشگاه، از نمونه ها طبق شرایط ایمنی زیستی، حفاظت نمایید. در کشتارگاه ها نیز باید از علاوه بر استفاده از لباس های حفاظتی باید زمین کشتار را از سایر مناطق جدا کرد.
- به واکسیناسیون حیوانات اهلی اقدام کنید. با این عمل احتمال انتقال بیماری تب مالت بسیار پایین خواهد آمد.
محصولات مرتبط: دستکش لاتکس کم پودر اوپی پرفکت (OP-Perfect) سایز مدیوم
نتیجه
معمولا آگهی دادن به افرادی که در معرض ابتلا به بیماری تب مالت قرار دارند، میتواند مفید باشد. اگر افراد مبتلا به بیماری بروسلوز در همان ابتدا ( زمان مشاهده علائم )، درمان خود را آغاز کنند، زودتر بهبود یافته و به نوع مزمن آن مبتلا نخواهند شد. از طرفی به علت اینکه تب مالت، یک بیماری مربوط به دام هاست، واکسن های در دسترس در این زمینه تاثیرگذاراند. اما واکسنی در این خصوص برای انسان ها در دسترس نیست. از این جهت بهترین روش برای مبتلا نشدن به این مشکل، توجه به اقدامات پیشگیرانه و اجتناب از قرار گرفتن در معرض روش های انتقال آن است.
اگر در پیرامون این زمینه، اطلاعات مفید دیگری دارید، آن ها به این مطلب اضافه کنید.